ប្រវត្តិ សង្ខេប លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ -History of Mr. Mao Ayuth by សង្ខេប Sangkeb

 


លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ ជាអតីតរដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន បាន​ទទួលមរណភាពដោយជំងឺកូវីដ-១៩ ​នៅ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ទី​១៥​មេសា ឆ្នាំ២០២១

ក្នុង​ពេល​ដែល​លោក​កំពុង​សម្រាក​ព្យាបាល​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​មិត្តភាព​ខ្មែរ​សូវៀត។ ។ លោកត្រូវបាន​គេ​ស្គាល់​ជា​ទូទៅ​ថា ជា​ផលិតករ​ខ្សែ​ភាពយន្ត​ជើង​ចាស់ និង​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ដ៏​មាន​ទឹក​ដៃ​ លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​ចំណាយ​ពេល​​ពេញ​មួយ​ជីវិតរបស់​លោក បង្កើត​ស្នាដៃជា​ច្រើន ទាំង​ខ្សែ​​ភាពយន្ត​និង​អក្សរសិល្ប៍​ ។

 

លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ កើតនៅ​ថ្ងៃ​ទី ០៨ កក្កដា ១៩៤៤ នៅ​ភូមិអូរឡេង ឃុំ​ព្រែក​រំដេង ស្រុក​ស្រី​សន្ធរ ខេត្ត​កំពង់ចាម។ លោក គឺ​ជា​កូន​ទោល​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ ។លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ មាន​ឪពុក ​ឈ្មោះ "ម៉ែន ធឿង" គេហៅ​ថា "មេស្រុក​ម៉ែន" នៅ​កោះ​អណ្ដែត មុខ​របរ​ជា​មន្ត្រី​ឃុំ និង ម្ដាយ​ឈ្មោះ "តៃ ស៊ីង" មុខ​របរ​ជា​អ្នក​លក់​ដូរ។

លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​រៀប​ការ​ជាមួយ​នឹងលោកស្រី សូ សាម៉ូនី ហើយ​មាន​កូន​ស្រីចំនួន​បួន​នាក់ និង​ប្រុស​ម្នាក់។

អ្នក​មាន​គុណរបស់លោក បាន​អនិច្ចកម្ម​ហើយ(មិនមាន​កាលបរិច្ឆេទ)។

 

​ជីវិតនិង​ការ​សិក្សារ

វិវត្ត​វ័យ​មក​ដល់​ខ្ទង់ ១០-១១​ឆ្នាំ កុមារ ម៉ៅ អាយុទ្ធ ត្រូវ​បាន​បង​ប្អូន​ជីដូន​មួយ និង​ឪពុក​មា លោក ពៅ ស៊ីផូ ដែល​គេ​ស្គាល់​ថា​ជា​តន្ត្រី​ករ និង​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ទំនុកច្រៀង​ដ៏​ល្បី​មួយ​រូប នាំ​យក​មក​រស់​នៅ​ និង​បន្ត​ការ​សិក្សា​នៅ​ភ្នំពេញ​។

 

មុន​ឈាន​មក​កាន់​ស្លាប​ប៉ាកា​ធ្វើ​ជា​អ្នក​និពន្ធ ម៉ៅ អាយុទ្ធ តាម​រយៈ​ ពៅ ស៊ីផូ ជា​ឪពុកមា ធ្លាប់​ធ្វើជា​អ្នក​ដង​ទឹក​ឲ្យ​អធិរាជ​សំឡេង​មាស ស៊ិន ស៊ីសាមុត សម្រាប់​ត្រាំ​ខ្លួន ដើម្បី​បាន​សំឡេង​ណែន​ល្អ​ក្រអួន​ក្រអៅ​ផង។

 

ពេល​មក​រស់​នៅ​ជាមួយ​ឪពុក​មា ពៅ ស៊ីផូ កុមារ ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​ចូល​រៀន​ថ្នាក់​មជ្ឈមណ្ឌល​អប់រំ​វិជ្ជាជីវៈ​សម្បទា​នៅ​ក្រសួង​ឃោសនាការ​ជាតិ ដែល​ជា​ហេតុ​បណ្ដាល​ចិត្ត​ចាប់​ផ្ដើម​ស្រឡាញ់​ការងារ​សិល្បៈ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​កើត​ឡើង។

 

ដូច្នេះ​ហើយ លោក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ចម្លង​អត្ថបទ និង​អក្សរ​ឲ្យ​ឪពុក​មា ហើយ​នោះ​ជា​បុព្វហេតុ​នាំ​ឲ្យ​លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​ដើរ​លើ​គន្លង​សិល្បៈ​រហូត​មក។

 

លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​ទទួល​ការ​បណ្ដុះបណ្ដាល​រយៈ​ពេល​៣ឆ្នាំ​នៅ​មជ្ឈមណ្ឌល​អប់រំ​វិជ្ជាជីរៈសម្បទា លើ​មុខ​វិជ្ជា​ជា Scenarist ដែល​នាំ​ឲ្យ​លោក​ក្រេប​ជញ្ជក់​បាន​នូវ​ចំណេះដឹង​ទាក់ទង​ទៅ​នឹង​ការ​និពន្ធ ដឹកនាំ​រៀបចំឆាក និង​កាន់​កម្មវិធី​សិល្បៈ​ផ្សាយ​លើ​កញ្ចក់​ទូរទស្សន៍ ផលិតករភាពយន្ត និង​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង។ ក្រោយ​មក លោក​បាន​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង​ឲ្យ​អធិរាជ​សំឡេង​មាស ស៊ីន ស៊ីសាមុត ហួយ មាស និង​តារា​ចម្រៀង​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ចន្លោះ​ឆ្នាំ ១៩៦០-១៩៧០។

 

នៅឆ្នាំ ១៩៦៣-៦៥ លោកបាន​ទទួល​ការ​បណ្ដុះបណ្ដាលបន្ថែម​លើ​វិជ្ជាជីវៈ​តែង​និពន្ធ​អត្ថបទ​ភាពយន្ត​នៅ​មណ្ឌល​បណ្ដុះបណ្ដាល​ជំនាញ​ឯកទេស ក្រោម​ការ​ឧបត្ថម្ភ​របស់​ក្រសួង​ព័ត៌មាន និង​ឃោសនាការ។

 

ជីវិត​ការងារ

លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ចូល​បម្រើ​ការងារ​​ជា​ប្រធាន​អ្នក​ដឹកនាំ​ឆាក​នៅ​ទូរទស្សន៍ជាតិ ហើយ​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៧០ បាន​ក្លាយ​ជា​នាយក​កម្មវិធី​ទូរទស្សន៍ជាតិ។

 

ស្រប​ពេល​ជាមួយ​គ្នា​នេះ លោក​ត្រូវ​បាន​ព្រះករុណា​ព្រះ​បាទ​សម្ដេច​ព្រះនរោត្តម សីហនុ បំពាក់​ជូនមេដាយ​មុនីសារភ័ណ្ឌ ដែល​ជា​រង្វាន់​ការងារ​ដ៏​សកម្មក្នុង​ភារកិច្ច​បម្រើ​ប្រទេស​ជាតិ។ លោក​បាន​បន្ត​ភារិកិច្ច​នេះ​រហូត​ដល់​សម័យ​សាធារណរដ្ឋ​ខ្មែរ។

 

នៅឆ្នាំ ១៩៧២ លោក​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​សេនា​ប្រមុខ​ លន់ នល់ ចាត់​បញ្ចូន​ឲ្យ​ទៅ​ធ្វើ​កម្មវិធី​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​រយៈ​ពេល ៩ខែ លើ​មុខ​ជំនាញ​ទូរទស្សន៍។ ពេល​ត្រឡប់​មក​វិញ លោក​ត្រូវ​បាន​ឡើង​តំណែង​ជា​នាយក​ខាង​កម្មវិធី​ផ្សាយ​របស់​ទូរទស្សន៍​សាធារណរដ្ឋខ្មែរ(T.V.R.E.K)

 

នៅ​ក្នុង​សម័យ​សាធារណរដ្ឋ​នោះ​ដែរ លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បាន​ផលិត​ខ្សែភាពយន្ត​ពណ៌​ធម្មជាតិ​ទំហំ ១៦មីលីម៉ែត្រ​ជា​លើក​ដំបូង​ក្នុង​ឆាក​ជីវិត​របស់​លោក ហើយ​លោក​ក៏​បាន​ចូល​រួម​សម្ដែង​ជា​តួ​បន្ទាប់​ពី​តួអង្គ គង់ សំអឿន​ផង។

មក​ដល់​ឆ្នាំ ១៩៧៩ លោក​បាន​ក្លាយ​ជា​អនុប្រធាន​នាយកដ្ឋានភាពយន្ត នៅ​ក្រសួង​វប្បធម៌ និង​ព័ត៌មាន។ លោក​កាន់​តំណែង​នេះ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។

 

ក្រោយ​ឆ្នាំ ១៩៧៩ លោក​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​តំណែង​ជា​អគ្គនាយករង​វិទ្យុ និង​ទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជា​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩២ ហើយ​១​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​បាន​ឡើង​តំណែង​ជា​អគ្គនាយក​ថែម​ទៀត។

 

បន្ត​ពីនោះ​រហូត​មក​ដល់​ពេលទទួលមរណៈភាព ​លោក​មាន​ឋានៈ​ជា​រដ្ឋលេខធិការ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន ជា​សមាជិកគណៈ​កម្មការ​កណ្ដាល-អចិន្ត្រៃយ៍​នៃ​សមាគម​អតីត​យុទ្ធជន​កម្ពុជា និង​ជា​គណៈ​កម្មាធិការណសិរ្សផងដែរ។

 

អំពី​ស្នាដៃ និង​សមិទ្ធផល៖

លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ថា​ជា​ផលិតករភាពយន្ត និង​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ដ៏​ឆ្នើម​តាំង​ពី​ទសវត្សរ៍​ទី ៦០ ជា​ហេតុ​ធ្វើ​ឲ្យ​លោកសម្រេច​បាន​នូវ​សមិទ្ធផល ក៏​ដូច​ជា​ស្នាដៃ​សិល្បៈ​ជា​ច្រើន​ទាំង​ភាពយន្ត និង​ល្ខោន​និយាយ។ ស្នាដៃ​ខ្លះ​ៗ​របស់​លោកមាន​មាន​ដូច​ជា៖

 

១.ល្ខោន​និយាយ និង​ភាពយន្ត៖

ល្ខោន​និយាយ​រឿង "ស្រមោល​អពមង្គល" និពន្ធ​ឆ្នាំ ១៩៧១-៧២។

-រឿង "បិទ​ភ្នែក​ហែក​ទ្រូង" ឆ្នាំ ១៩៧៣(សម័យ​សាធារណរដ្ឋ​ខ្មែរ) ក្នុង​ផលិតកម្ម​បូព៌ា

-រឿង "ចិត្ត​ចងចាំ" ថត​នៅ​អំឡុង​ឆ្នាំ ១៩៨៨-៨៩របស់នាយកដ្ឋានភាពយន្ត

-រឿង "ចុង​ស្រល់" ឆ្នាំ ១៩៩០

-រឿង "ឆ្អឹង​អណ្ដែត" ថត​នៅ​អំឡុង​ឆ្នាំ ១៩៩០-៩១ របស់នាយកដ្ឋានភាពយន្ត

-រឿង "ក្លិន​ដែល​រសាយ" ឆ្នាំ ១៩៩១

-រឿង "អណ្ដាត​ដុះ​ឆ្អឹង" ជា​អ្នក​ដឹកនាំ និង​កែ​សម្រួល​ក្នុង​ផលិតកម្ម​បន្ទាយ​ភាពយន្ត​ឆ្នាំ ១៩៩២

-រឿង "សំឡេង​ជួង" មិន​ដឹង​កាល​បរិច្ឆេទ

-រឿង "ជើង​មេឃ​ដាច់​ស្រយាល" ឆ្នាំ ១៩៩២

-រឿង "សំដីចុងក្រោយ" ឆ្នាំ ១៩៩២

-រឿង​ "នេសាទ​ក្រពើ" ទទួល​បាន​ពាន​មាស​ចំណាត់ថ្នាក់​លេខ​១ ក្នុង​មហោស្រព​ភាពយន្ត​វីដេអូ​ជាតិ​ទី២ ឆ្នាំ ២០០៥(ឯកសារ​ខ្លះ​ថា ២០០៦)

-រឿង "កិលេស" ឆ្នាំ ២០១០

-រឿង "ហ្លួង​ព្រះស្ដេចកន" ដែល​ចំណាយ​ពេល​ថត​២​ឆ្នាំ(២០១៥-១៧)

នៅ​មាន​ខ្សែ​ភាពយន្ត​ភាគ​មួយ​ទៀត ដែល​លោក​ទទួល​បាន​ការ​ចាត់​តាំង​ពី​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ឲ្យ​ដឹកនាំ​ផលិតដែរ គឺ​រឿង "កូន​ប្រុស​ក្រោម​ពន្លឺ​ព្រះច័ន្ទ​ពេញ​បូរមី"។ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​បាន​ចេញ​ថត​ផង លោក​ក៏​បាន​ចែក​ឋាន​ទៅ ដោយ​សារ​មេរោគ​កំណាច កូវីដ-១៩ កាល​ពី​ល្ងាច​ថ្ងៃ​ទី ១៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២១ ត្រូវ​ជា​ថ្ងៃ​ចូល​ឆ្នាំ​ថ្ងៃ​ទី​២។

 

២.ស្នាដៃ​ចម្រៀង និង​កំណាព្យ

-សំឡេង​សាដៀវ ទទួល​បាន​ជយលាភី​តែង​និពន្ធ​ក្របខណ្ឌ​អាស៊ាន ២០០៦

-បទ "វាលស្រែវាលស្រូវ" "ស្ទឹង​គគីរ ឬ​ស្ទឹង​សម្ងាត់" របស់​ផលិតកម្ម​អង្គរវត្ត

-បទ "កំណែន​ស្នេហ៍" ក្នុង​រឿង "ភ្នំ​ភ្លើង​ស្នេហា" ច្រៀង​ដោយ​អ្នក​ស្រី ហួយ មាស

-កំណាព្យ​និយាយ​ពី "លុយ" ដក​ស្រង់​ពី​រឿង "ស្រមោល​អពមង្គល"

-និពន្ធ​ទំនុក​ច្រៀង "លា​ហើយ​ស្នេហា" ច្រៀង​ដោយ​អ្នក​ស្រី ហួយ មាស

-និពន្ធ​ទំនុក​ច្រៀង​​បទ "វិប្បដិសារី​សម្ផស្ស​ភួង" ច្រៀង​ដោយ​អ្នក​ស្រី ហួយ មាស និង​បទ​ចម្រៀង​ជា​ច្រើន​ទៀត។

 
























Via: news.sabay+sangkeb

 

 

 

 

 

 

Comments